High School Love Story

...8 years ago...

Pababa ako ng hagdanan ng Sorsogon National High School sa bilding ng 3rd yr at 4th year(ciempre d mapipicture-out ng mga friends kong taga-Manila kc never nila alam kng ano hitsura ng skul ko dati). Ako'y isang mataba at mahiyaing estudyante sa campus so lagi ako nakatungo maglakad at nagmamadali pa. Tapos sa miminsang pagtaas ko pa ng mukha, nakita ko ang isang lalaking para sken ay napakamacho at gwapo(tall, dark and handsome...parang sa mga nababasa ko sa pocketbuk). Nawala ang puso ko sa kinalalagyan. Tumalon at indi ko alam kng san napunta.(yuck! corny!) Pero deadma kunwari.

...after several days...
Nakita ko ulet xa kasama nung isa sa mga nanliligaw sa kaklase ko dati. Inobserbahan ko xa ng palihim. Section 3 pala xa habang ako naman ay nasa section 1.

"hmmm, tahimik at ngumingiti lang xa...ano ba yun? indi ko man lang marinig magsalita."

Isang gabi, pauwi na ako galing sa pamimili sa Robertson, mag-isa lang ako naglalakad pero andami-daming tao kong nakakasalubong kc uwian na ng ganung oras. At mula sa malayo natanaw ko si Mr. Crush.

Dug! Dug! Dug! sabi ng puso ko...josko! nagpanic na nmn ang lola mo. "babatiin ko ba xa? ngingitian ko ba xa? or deadma lang....waaah! palapit na xa" feeling ko nang mga oras na yun tumigil lahat ng gumagalaw sa paligid ko at kami lamang ang naglalakad. (walang halong eksaherasyon to ha...pramis!)

Ano na ngyari? Wala pangiti na ang lola mo pero binaling nya sa iba ung tingin nya nung makakasalubong nya ako. Waaaaahhhh! hurt ako! d man lang nya ako pinansin. "eh cno nga ba nmn ako para pansinin nya" grrr!

Dumaan ang mga araw, Ako'y laging palihim lamang tumitingin at walang nakaalam sa mga kaklase at kaibigan ko. Indi ko kc ugali magsabi lalo pa't alam kong mapapahiya lang ako.

Hanggang sa dumating ang DAMATH contest. Lahat kami pinasali ng aming guro sa matematika at ako ang nanalo para makipagcompetisyon sa ibang section. Marami ang sumali pero dala-dalawa lang ang lumalaban. Kung sino manalo xang lalaban sa nanalo dun sa kabilang grupo. Masayang-masaya ako ng makarating ako sa finals.

"Ang maglalaban para sa final round ay Section 1 at Section 3. Magsipunta na sa unahan ang mga maglalaban."(syempre bikol ang language)

Clap! Clap! Clap!

"OMG!!! C Mr. Crush ang kalaban ko?! Josko! Ano gagawin ko? Kelangan ko manalo para maimpress xa sken. No matter what kelangan kong manalo!!!"(nelda in panic mode...nagbablush pa) "Nelda inhale exhale! Kaya mo yan" sabi ng maliit na tinig mula sa aking isipan pero halos d ko na yun marinig sa lakas ng tibok ng puso ko.

Nagsimula na ang laro. Shake hands. "Nyaaak! Nakakahiya nagpapawis kc ang kamay ko." Tumagal na ang laro at malayo na agwat ko sa kanya. Yehey! Mapapansin na rin nya ako kc matatalo ko xa. Buong game nakatungo lamang ako. Nung patapos na tsaka ko xa tiningnan, eh tumingin din xa sken. "Ngaaak!" (kaba kaba kaba) tumira ako yes! isa na lang chip nya ako 3 pa.
Laking gulat ko nung bigla xang tumira at pinakain sken ang napakataas na positive chip laban sa pinakamababa kong chip. Waaaaaah!!! D ko napansin na d ko pa pala naititira ung pinakamababang chip. To make the long story short, natalo po ako. :(

"Congrats! tooottt!" (syempre d ko sasabhin name baka mabasa ng mga dati kong kaklase eh) "pasalamat ka d ko napansin un..hehehe!"(feeling close nmn ako!)

"Nice game! Muntik mo na ako matalo. Salamat." -Mr. Crush
(shake hands. blusshing na ako kaya tumalikod na ako bitbit ang DAMATH board ko)

Lutang pa rin ako naglalakad sa gitna ng lawn ng skul nmen ng maya maya...

"Nelda!!!"

"Huh?! Cnu tumatawag sken?"

Paglingon ko si Mr. Crush tumatakbo papalapit sken. OMG! ano kaya ngyari?

"Kaynano?" (bkit sa tagalog)

"Nice to meet you pala. Sabay na ako pabalik."

"Nice to meet you din. Hehehe! Cge."

Josko! Para gus2 ko na magevaporate. Buti na lang dumating ung isa nyang kaklase. kaya sabi ko

"Inot na ako." (Mauna na ako)

"Cge. Ingat"

"Ingat man."

Lakad na ako pero d ko napigilang lumingon. Ehehe! Huli kaw! D pa pala sila nakakaalis buti na lang nauna xa kumaway. Kumaway na rin ako.

Simula nun pag nakakasalubong ko xa sa daan, same pa rin tumitigil pa rin ang mundo ko pero d na nya ako deadma. At nung graduation ball na nmen, buti na lang naisipan ng kaklase kong kuhanan kmi ng litrato. By the way, never kaming naging close friend. Ngiti lang tlga ang batian namen.

...isang buwan ang nakalipas...
Nabalitaan ko na lang na boyfriend na xa ng isa sa mga kaklase ko. Hayyyz.

Why ko naisipan na magkwento ngaun? Kc nakita ko ung picture nya kagabi habang inaaus ko yung mga litrato ko nung Hiskul.

Katatakutang Bloopers

Ok cge break muna tau sa mga madrama kong post. Hahaha! This time, isishare ko naman ang nakakatakot na bloopers na nangyari sken. Dalawang pangyayari, magkaibang lugar, but same response to stimuli... hahaha!
SCENE 1:
Setting : Sa elevator sa Orient Square last Dec 2006 at 2am
Cast : Ako at isang nagtatrabaho sa 28th floor
Story :
OT kami nun sa SSL Mastercard Certification Project at 2am na kami natapos. Since nasa baba na si Bert at hinihintay na ako, nauna na akong bumaba sa mga teammates ko. Takot man ako mag-isa sa elevator at kahit na napaparanoid ako habang inaantay ko magbukas yung elevator, nagtapang-tapangan pa rin ako.

Ding!!!

Hay salamat nagbukas na sana may kasama ako sa loob. (nyaaaah!) walang tao...(Nelda natatakot mode) ayan pumasok na ako at nakayuko lang ako kc ayoko tumingin sa salamin baka kc may makita akong d ko magugustuhan....

"Lord guide me please...ayoko ko po makakita ng multo! Sana may pumasok na empleyado sa ibang floors."

By the way, mahaba pala buhok ko nun tapos nakapants akong maong at puting shirt.

Ding!!!

"Hay salamat! May makakasama na rin ako."(hinga maluwag) "OMG!!! Ba't walang tao?"
Suddenly i heard na may tumatakbo at Hayyy, buti na lang meron so umusog na ako sa dulo.

"Nyaaahhh!" (si Manong lalaking-lalaki tingnan at may hawak pa na payong na mahaba.) Napatda nung nakita nya ako. In short, nabading si Manong nung nakita ako.

WHY??? natakot xa sken. Hahaha! d ko mapigilan tumawa sabay tingin sa sarili ko sa salamin. Wala nga namang kakulay-kulay mukha ko. Walang make-up, so plain at nung nakita nya ako nakatungo pa ako. Sino nga naman d matatakot sken? At nakaputi pa ako nun at wala man lang ka-style-style sa buhok ko.

Manong: "Sorry Miss!"(tawa ng mahina) "d ko kc in-expect na may makakasabay pa ako sa elevator ng ganitong oras."
Nelda: "Ok lang po un!"(d ko na napigilang tumawa ng mahina)

SCENE 2:
Setting : Sa overpass ng along Julia Vargas Ave and cor Emerald Ave., kanina 10:30am
Casts : Ako at si Manong
Story :

"Gosh! Ang hangin naman, may bagyo kaya?" Hawi ng buhok dito hawi doon ang ginagawa ng mga taong naglalakad. Ayan, d kinaya ng ipit ko ung lakas ng hangin so bumagsak sa mukha ko yung kulot kong buhok.

"Grrr! Ang dami ko pa naman dala dagdag pa tong buhok na to." Pababa na ako ng hagdan so ciempre nakatingin ako sa baba. Hawak sa side kc nakasandals na may takong ang lola mo. So free ang mala-cheez curlz kong buhok na sumunod sa hangin.

"Whhooooossssh!" (ayan wala akong nagawa nang dalhin ni Hangin ang buhok ko sa harapan ko)
Nasa last step na ako ng maisipan kong may hawiin ang buhok ko.

parang ganyan pero mas magulo pa ata jan

"Hahahahahaha!" bkit ako natawa? Kc si manong na napadaan sa gilid ng overpass, Gulat at napatigil at nakatingin sken. May nagulat na naman sa hitsura ko. Cguro mga 3sec na natigilan xa at ako'y dali-daling umalis na natatawa. Josko!!!

Pagdating sa opis pinansin ni Kamil at Frangy na gus2 nila ung buhok ko ngaun. Gus2 nilang magulo ang buhok ko kaya kinuwento ko sa kanila ang ngyari kanina. Hahaha!

Ayun wala lang, just a break! :))

At habang gumagawa ako ng blog na to nakarinig pa ako ng isang nakakatawang joke!

Ercel: Pano mo sasabhin sa babaeng maitim ang kilikili nya pero d mo sasabhing maitim?
Kamil and Peter: Paano?
Ercel: Miss kiwi ba ang deodorant mo?

Nelda,Kamil and Peter: Wahahahahahahaha!

Dreamin' or Imaginin'

Naranasan nyo na ba mahiga, pumikit, matulog? (ciempre oo naman. hehehe!)
...teka lang...
ano ba to pano ko ba sisimulan... hmmmm, yung parang tulog ka na gising...
...ay ang labo...
hhhhhhhhhmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm...
cge ikukwento ko na nga lang...parang ganito un...

...7:15am sa relo...
natulog ako tapos nagising na...pero nahiga ako ulet pero wala akong balak matulog tapos tumatakbo na imahinasyon ko kung anu-ano na iniisip ko...tapos nakita ko na lang sarili ko nasa ibang lugar na ako...tapos naaalala ko magkikita daw kami ni bert sa isang lugar ang pangalan ay CAMAROAN...josko! never been heard na may lugar na ganyan. Tapos on the way daw sa nilalakaran ko sementado xa pero nung may nameet akong mga tao nagkaron ng grass sa paligid at parang bukid na yung nilalakaran ko. Tapos ask ko daw yung place kung asan un...a girl lead me papunta dun sa isang kubo slash restaurant na parang katulad nung tinuluyan nmen sa puerto galera.

Ayan tinuro na daw nung girl ung place at nakita ko nga dun c bert. Tapos daw nabigla din ung kasama kong babae nung nakita si bert. Lumapit xa kay bert tapos may pinakita xang picture. Sabi nung babae...
"ui ang pangit ng kuha nten dito, cno sainyong dalawa ang tatanggalin ko, ipophotoshop ko para maging balance ang picture"

nyaaah! ano un? ung mga tao dun indi ko kilala...ung mga nasa picture...ang andun ung mukha nung girl, c bert tsaka may 2 pang guy...so weird...

...tapos ung girl palang kasama ko buntis daw xa at c bert ang tatay...ngyari daw yun one time na nag-out-of-town cla bert sa Albay. josko! nagdilim ang tingin ng lola mo...
...tapos sunod ko nakita sarili ko aba andun na ako sa muchos nagpapakalango kasama c Frangy...
...tapos back sa usap daw kmi ni bert pareho daw kami umiiyak...
...tapos maya nasa muchos na nmn ako...
...tapos andun na d ko na alam kng san ako papunta hanggang sa mameet ko daw c jho pero tumakbo ako...(ang drama nmn!)
...tapos nabunggo ko daw isang tao...c drew kasama c zerlan pero indi daw ako sumama kay zerlan pauwi...
...tapos bigla nakita ko na dinala ni bert yung girl at pakilala sa parents nya tapos ung magiging apo...bog!ahehehe! sinuntok ng nanay nya c bert...pano daw nya nagawa sken un...(touching...singhot!)
...next scene...tulog na ako sa upuan nila drew with tears in the eyes pa...
...tapos col daw ni drew c bert tapos sabi ni bert gamitin dw ni drew cel ko para itx c ate na d ako makakauwi...
...tapos sunod c bert nasa tabi ko na daw pero tulog pa ako...
next...
"beeeeeepppppppp!!!"(ingay ng tricycle nakakainis!)
josko! alas otso kwarenta y singko na ng umaga...pagtingin ko sa mata ko...may luha...ahahaha! bad dream...bad imagination...ewan ko...indi ko alam kung ano ba tlga un...

ayan nagegets nyo na ba ung gus2 ko itanong?

Looking Back...

It seems I am so emotional this month. I miss a lot of people. I usually think of so many things, career, lovelife, friends, my goals, the past, everthing! I felt almost all emotions except anger. Hmm, pansin nyo I have wrote the Discovery Suite Days kasi namiss ko sina Tha and Darwin as well as my life last 2007 and my goals this 2008. What's going on? Kahapon naman habang kausap ko si Drew, namiss ko bigla ang Berks, my everdearest friends way back in College. Anu ba un? Kung anu-ano na lang pumapasok sa utak. Pero, pagbigyan nyo na muna ako ngaun. Okies?

I miss:

• The simple yet napakasayang life nung College.
  
• Open forums, overnight sa mga bahay bahay, mga kalokohan, tawanan, iyakan, awayan at ang lagoon moments ko with some of them(you know who you are guys.)
• Dati absorber ako ng mga problema nila. At least I have my purpose sa berks na to. Kahit na paulit-ulit lang yung problem, ok lang, coz I see my worth as a friend.
• Yung pang-aasar nila sken na lalaki ako na ako daw si Naldo na galing bilibid at maraming tattoo. Logic Queen daw ako kc mga out of this world ang hirit ko...in short mali-mali. Hahaha!
• Yung drop call ng smart nun, jamming with Roll sa south wing at yung thesis days kng san san nakikitulog para gumawa ng thesis.
• Pati yung telebabad ko sa bahay nila Tita Nene pag kausap ko ang berks ngaun kc wala na kaming landline.
• Pinakanamimiss ko talaga yung time na kilala ko pa halos lahat ng berks. Indi man lahat but I can tell how some of them feel and think. Alam ko kelan sila masaya, nagkukunwaring masaya at di talaga masaya. I can give reasons kung bakit sila nagkakaganun at kung ano talaga totoo nilang reaction sa isang sitwasyon. I'm not saying na lagi akong tama sa iniisip ko but most of the time sumasakto naman. Ngayon sinu-sino na lang ba nagagawan ko ng ganun? Si Jho na lang yata.

Ngayon, we're walking on different paths, although sometimes we met, but only few walk almost the same path as mine. As a result, most of them, indi ko na nakakabonding and worst di ko na kilala. Di ko na kilala kasi when I heard a news about him/her, especially if it's a bad news, I need to hear the story first bago ko sila maintindihan. Dati i heard both sides at a time. Now, isa na lang kadalasan. So many changes took place for almost 3 years. Looking back at the happy moments make me sad but looking back at the bad moments make me laugh.

Berks pa rin naman kami ngaun but the bond, I think physically has loosen, but I know deep inside our hearts, the bond is still the same even years had passed and even a lot of changes took place.

First Photoshop Masterpiece

Photoshop is the most widely-used tool for editing photos. But I just learned to use it last year. Hahaha! Walang puwang ang salitang art at creativity sa utak ko. Kung ano lang maisipan kong gawin yun lang yun. Last August 2007, since petiks ako sa office, I installed Photoshop on my notebook and during my free time, I experiment some of my photos. Wala lang parang nasa mood lang ako paglaruan ung mga pictures sa computer ko.

stolen shot @ picnic grove

syempre d ako papayag na ako lang meron

Hmmm, mukhang magandang pag-ekperimentuhan to. So ayan ang ginawa ko pinagsama ko ung dalawang pictures.
Hehehe! yehey!!! feeling ko nun napakagaling ko na sa photoshop. Hehehe! Halata bang pinagdugtong? For me, this is my "First Photoshop Masterpiece". Why? Kc for the first time na-acknowlege ng isang magaling sa photoshop ang gawa ko. C Zerlan po ang tinutukoy ko. Dati puro panlalait narerecv ko mula sa kanya. Hahaha!

Nelda: "Zerlan luk mo. Ayus ba?"
Zerlan: "Ok lang. Pwede na!"

Ayus! hihihi! kahit na napilitan lang ung comment cge ok na un. Hahaha! wala lang nashare ko lang. Kc matagal na rin akong d nagpophotoshop. Yung huling gawa ko is nung birthday pa ni Drew. Ngaun wala na ako sa mood mag-edit ng photos. Kc nung huli kong try ang pangit ng nagawa ko.

Spot the flaws sa gawa ko. Makahanap walang premyo. hehehe!

Discovery Suite Days

Today VFI employees, were invited for a dessert by Kamran. All of us thought na joke lang yun kc one of my officemates requested for it. At akala nmen sa podium lang kmi pupunta that's why we're so confused when we're heading towards Discovery Suites. At ayan na kinausap na ni Kamran ung isa sa mga staff. In the end, we're back at the 22nd floor kung saan maraming memories ang batch nmen. After this, I was inspired to write this entry, coz all memories flashed back. And I miss Tha and Darwin coz they're not there for the first time.

Just want to recall those days na mala-donya ang buhay namin at mukha kaming patabaing baboy.

• January 16, 2008. Discovery served almost all types of their desserts. Mukha na naman kaming patabaing baboy sa dami ng desserts. Bumabaha ng maraming ice creams (coffee,chocolate,strawberry,macadamia,vanilla..etc) and cakes (sansrival,tarot?,apple cheese,chocolate..etc). Good thing on this date, nakabonding nmen ang mga newbies at bagong teammates.
  

• December 2006. We stayed in an executive room for a week because of hectic schedule of the SSL project. Me and Jheng on the same room while Tha and Darwin on the other room. Mala-donyang buhay kc nagsuswimming kmi sa 5th floor at nagjacuzzi. Bondat lagi sa buffet breakfast at may take out pa na tinatago sa bulsa ni darwin or sa jacket nmen ni Jheng. hahaha! *miss you tha and dar* At dun din ako natuto maglaro ng larong-mayaman: ang monopoly. hahaha!

• July 2006. One night at discovery again. Naranasan nyo na ba i-toast ang hotdog na nasa stick na may kasamang marshmallow? Hahaha! Ewan ko ba nun kung ano pumasok sa utak nmen ni Tha. Ayun natunaw tuloy sa oven toaster yung mga marshmallow. In short nagkalat kmi sa kitchen ng discovery. Hahaha! Below is where me and jheng slept.
  

• August 2006. We stayed in a suite room(w/ sala, 3 bedrooms, kitchen) for 2 days with tha, dar, eden, eric,peter and jheng. That was after the 3-day stay at Crowne Plaza. Thanks for the Mastercard certification project. Memorable moment was ung picturan nmen na nalaglag ako sa upuan. At sa crowne plaza naman yung cam whoring sa CR. hahaha!

• October 2005. Merienda Cocktail with Kamran again where Julius was awarded as the employee of the month. Grabe hanga talaga ako sa kanya nun kc 4months pa lang kmi sa VFI may award agad xa. At mejo nasashock pa ako nun kc meryenda lang sa hotel pa. Eto pala yung time na 30 pa lang kming employees ng VeriFone. Ngaun grabe d ko na mabilang cguro lagpas na kmi ng 100.

• June 2005. This was my first time in Discovery. 2-week training at Discovery Suite na mukha kaming patabaing baboy kc buffet sa meryenda sa umaga, buffet sa lunch, at buffet sa meryenda sa hapon. Grabe! mas madami pa ako natutunan sa mga iba't ibang dishes. Japanese, korean, Spanish, Pinoy, Italian, American...etc. Mas natuto pa ako about sa food kesa sa mga tinuturo ng mga Indian at ibang foreigners nmeng mga boss. I learned kng pano patutunugin ung goblet pag pinaikot ung daliri dun sa top. At ayan ang pic nmen noon. hahaha!

Whoa! I miss the old days...I miss tha and Darwin...I miss the life of a donya... These moments have a very great part in my life already. Many firsts, happened in that hotel. Sana madami pa events next time. hahaha!

Bye 2007, Hello 2008

It may be late writing how I welcome the 2oo8, but I will still make it. I will make lists of what I was in 2007 and what I want to be, to have and to do in 2008.

2007
-I welcome 2007 by changing my hairdo, I went for a hot oil, trimmed my hair straight and put some bangs.
-I've been into different bars, Nirvana, Elbow Room, Muchos with my officemates.
-It's my first time to ride a plane, went to Boracay for 4days as well as in Puerto Galera.
-JhoWa and BertNeng went to Tagaytay last July and it was my first time on that place also and ate at Bag of Beans Resto.
-I went to different historical places in Laguna and Lucban Quezon.
-I celebrated a birthday full of surprises and received gifts which cost so much efforts from my friends and loved ones.
-I cried and realized that it's so hard to say goodbyes to my officemates whom I had worked for 2 years.
-For the first time, I celebrated Christmas in Pampanga, ate Bayawak and discovered so many things about animals.
-There's so many ups and downs this year, although each year seemed to be like this, but 2007 was more difficult for me almost in all aspects.

• WORK. I've been in a battle between myself and I. It's so hard to handle this because I envied my officemates and friends who have grown in their career so much which made me think that I was left alone, uncompetitive, less confident and keep on asking myself what to do to boost my personality and career.
  
• FINANCIAL. I know most of us if not all experience this kind of prob. Well, on my part, I'm just wondering why I can't buy what I want while other's can. Why I can't go to a place I want to reach, while other's can. I have enough money to feed my necessities and I'm very thankful for that. But when time comes one of the impt. persons in my life will need my help and I can't, it's quite disappointing.
• FRIENDS. Countless of times I had been involved in the gaps of my berks. But I am thankful that we still remain friends after all what had happened between us.
• LOVELIFE. Well, it's normal for a relationship but for more than 2 yrs, for the first time me and Bert had a longest fight. Thanks God, our faith in Him and love for each other keep us together. I witnessed most relationships had broken and paranoia attacked me always if me and Bert were not ok. Hehehe!
  
• FAMILY. It's the first time, I quarreled my father because of anger when he was drunk. But that year, was better for us as far as the bonding is concerned.

2008
-I change my hairdo again: layered, shoulder-length,curly hair like a cheez curlz.
-TODO:

• First of all, be disciplined enough to save money and spend salary wisely.
• Look for a new apartment for the whole family.
• If God will give me an opportunity, I will apply for a housing loan.
• I must have a career growth this time. I'll stop comparing myself to others instead set my goals and do something to get them.
• I'll try my best not to demand and expect so much from Bert.
  
• Take a 1 week leave on Dimple's graduation and spend vacation in Bikol coz I did not go home for 2 years already.
• Save money to visit Bohol or Palawan and take a summer outing in the beach with Berks.
  
• Improve my relationship with God and trust Him all the time.
• Try to be positive in all circumstances.
• The last but not the last, I'll strive to lose weight, engage myself to more physical activities and eat less.

What I learned in the past year is that, in every difficulties, more blessings came and lessons taught. This 2008 I hope and pray that I can achieve what I really want and what God wants me to be.

Christmas 2007 @ Pampanga

My only regret on this occasion is NOT BRINGING A CAMERA!!! Grrr!
It was my first Christmas spent in Pampanga and my first time to visit the piggery and the newly bought land of my tito.

Day 1(Dec 24):
We arrived in Pampanga @ 9pm. Isang baranggay kmi sa dami nmen pumunta dun. Hahaha! Tita Ana and two kidz, Tita Tonia and Carlo, My parents and sisters, 12 na kmi lahat plus si Tita Nida at Jason na xang sumundo smen sa Manila papunta sa kanila. Creepy maxado sa gabi ung way papunta sa kanila pero pansin na pansin yung pagiging maalikabok at lubak lubak na daan. Pagdating namen dun yung gate ay malayo sa mismong bahay. Wow! kahit na d pa ganun katapos yung bahay na yun mas ok pa nman kesa sa bahay na inuupahan nmen. Walang doorbell so magbibased na lang ng mga tao sa loob kng may tao sa gate sa tahol NG MGA aso at kung sisigaw ka ng "TAO PO!" Hehehe!
Nakakauhaw yung byahe so una ko hinanap is tubig. Glug! (bkit iba lasa?) Glug! ulet! (iba nga lasa matamis-tamis). Yeah lasang probinsya ang tubig...although i grew up in a province but i seldom taste a sweet water unless pumunta ako sa bundok. I know, from that time na uminom ako ng tubig, macoconstipate ako this christmas. Hahaha! Looking around the house, napapangiti ako sa mga kurtina. Resourceful at creative tlga ang Tita ko. Yung plastic na napopop kng san nilalagay ung mga terminal sa opis, yung pantanggal ng stress nmen sa opis, gnwang kurtina ni tita. Hehehe! And she got mad at me pag pinapaputok ko yung mga yun.
Simple lang Noche buena nmen dun, tilapia(as i have requested), cake, adobo at pansit at konting kwitis. Yung gift na-advance na sa Maynila pa lang. Syempre papag lang higaan nmen at sobrang tawanan sa paghahanap ng mahihigaan kc it can't accommodate us all. Pero nagkasya kmi lahat mukhang sardinas nga lang. Buti na lang malamig dun.

Day 2(Dec 25):
@7am ako na lang ang tulog. Pero natulog pa rin ako kahit na yung iba nagpeprepare na papunta kina Tito Noli(it's just an ilog away). Pag gising ko una ko agad hinanap yung sinasabi nilang MGA kambing dun but i haven't seen one kc umalis na dw. Gumala na dun sa kabilang bukid mayang hapon pa dw balik ng mga yun. So dumiretso na lang ako sa piggery. Wow! Ang lalaki ng baboy at ang dami 20 - 30 baboys kc nabenta na dw yung iba. At sosyalin ang inuman nila. Each baboy has it's own gripo na lalabas ang tubig once madiinan ung isang maliit at maigsing metal dun. Malinis xa in fairness, d mabantot, pano ba naman 3x a day nililinis at puro feeds ang kinakain. Lumaki dn kc ako na may baboy sa bahay pero 1-3 baboy lang.
@9am nagulat kmi kc c papa dumudugo kamay kinagat dw xa ng bayawak. That large lizard was caught by Tito Noli and put it in a drum. Then nung ilalagay na xa sa sako, kinagat si papa kc nmn 1 week na pala d kumakain un. Ayun dahil dun pinatay ang kaawa-awang bayawak. Dapat sana aalagaan xa ng Tito ko. Then umalis na kmi, crossed the shallow river na walang kabatu-bato...puro buhangin pero may konti xa amoy. Mahirap maglakad pala sa ganun kc lumulubog paa. Naunahan pa kmi ng mga aso, ang gagaling lumangoy sa ilog. Dito nga pala nahuhuli ung bayawak. Masukal kc yung lugar eh.
At last we arrived sa Nipa hut ng tito ko. De poso tubig dun at ang layo ng tindahan sa kanila. One time nung bumili ako may 2 kambing sunod sken akala ko kambing nila tita so hinayaan ko na. Till pabalik ko sunod pa rin cla. The 2 small kambing ay d naman pala kambing nmen. Dun pala yun sa kapitbahay.

Bayawak Experience:
First time ko makakita ng bayawak nun. kamukha nya ang buwaya except smooth yung spine nya. I witnessed kng pano niluluto ang bayawak. Bubuhusan muna ng mainit na tubig den tatanggalin ung first skin(parang kaliskis sa isda). Ewww! d ako kakain nun makita ko lang ung design ng balat d tlga ako kakain. Pero sabi tito lasang sawa lang un at mas masarap pa sa chicken. I recalled the tase of sawa, eh lasang chicken un. *lunok* tapos ihahalo dw nya yun sa ginataang malunggay. Eh paborito ko un, waaah! So ginawa nmen ni ate tinanggal nmen ung isa pang skin para matira yung white meat. Ayan anjan na, niluto xa kasama ung ulong kamukha ng sa butiki. Ewww! In the end kumain pa rin ako, nacucurious dn kc ako sa lasa eh. Yummy! ang sarap pala tlga ng bayawak. Hehehe! This was such an exotic Christmas!

Piggery Experience:
Since nalasing ang tito ko, ala maglilinis at magpapakain sa baboy so i volunteered to help tita in doing it kc gawain ko nmn yun before. Josko! ang hirap pala nakakapagod maxado sa dami ng baboy dun, kalahati lang nalinis at napakain ko. Ang sakit sa likod at nangamoy baboy pa raw ako kc naglaro pa kmi ng mga pinsan kong bata sa loob.

Wonder of Kambing:
Pag labas ko ng piggery, I saw this soooper daming kambing parang nagpuprusisyon. I yelled at my Tita coz I thought they are the kambing in the house. Ngek! Di pala kc accdg to Tita yung mga kambing nila sa front gate dumadaan at indi sa back gate at d pa dw yun oras ng uwi nila kc 4pm pa lang.
Nelda: Tita sino nagpapastol ng kambing?
Tita Nida: Wala. Every morning pinalalabas lang nmen sila.
Ate: San sila nakakarating?
Tita Nida: Dun sa kubo sa bukid. (eh ang layu-layo nun) At 6pm magiipu-ipon yan jan sa gate kaya dapat mamaya 5:30 buksan na yung gate s harapan.
Ate,Nelda at Dimple(amazed): Grabe nmn! ang galing nmn ng mga kambing na yun
@6am nakalimutan nmen buksan ang gate at nagsitahulan ang mga aso. Wow! andaming kambing nag-ipun-ipon sa harap. Pagbukas ni tito ng gate aba isa isa na nagsipasok at tuluy-tuloy dun sa tirahan nila. Di kabisado ni tita hitsura ng mga kambing nila. Binibilang lang nya yun at nagbibase lang xa sa kung saan yun dumadaan at oras ng uwi nila.

Whew! Ang saya ng Christmas ko sa Pampanga. I have experienced again the life in a province. Kahit na nahirapan kmi sumakay pauwi ng Maynila nung 25, still sobrang saya pa rin nmen pagbalik ng Maynila.