My Therapy

I just want to share with you guys my therapy when i fell... stumbled... confused... bothered... in short...if I AM NOT OK. This song I learned when I was a kid and still a member of the choral group in Bikol has been my comforter. Plus the lyrics of this song talks about my favorite verse in the bible.

Matthew 11 verse 28-30:

"Come unto me, all ye that labour and are heavy laden, and I will give you rest. Take my yoke upon you, and learn of me; for I am meek and lowly in heart: and ye shall find rest unto your souls. For my yoke is easy, and my burden is light."

Here's the song and I hope that it will make those burden of yours lighter than you have expected. May God touch your heart and give you peace of mind. ;)

HALINA, LUMAPIT SA AKIN

Kaibigan, tantuin Mong

Isang paglalakbay ang buhay,

Sanga-sangang landas ay may kahirapan;

Kung may lungkot o panganib

Sa ’yo’y biglaang dumalaw...

At kung ikaw ay mapagod

Sa bigat ng Iyong pasan,

Panginoon ang balingan,

Panginoon ang asahan!

Koro:

Wika n’ya’y

Halina, lumapit sa Akin;

Kayong mga napapagal Aking pagiginhawahin

Bigat ng inyong pasanin

Ay Aking pagagaanin.

Halina, kaibigan, lumapit sa Akin.

Kaibigan, tantuin mong

Isang paglalayag ang buhay;

Maalon ang dagat at may kalaliman;

Kung may unos at may hanging ’di mo kayang paglabanan....

At sa gabing kadiliman,

Ni tala ay walang tanglaw

Panginoon ang balingan,

Panginoon ang asahan!

I will include also the english version and also one of my favorite songs.

Lift Up Your Hands by Basil Valdez. No need to include the lyrics coz I know you're more familiar with this song.

Lift Up Your Hands - Basil Valdez Music Code

Say, Jaypeee!

Bkit yan ang title? Syempre kc yan yung highlight ng naging christmas party slash get-together ng CS fortri berks...di ba eds? hihihi!

Pero bago ang bonggang bonggang kwento kay Jaypeee...eh simulan ko muna sa simula(malamang!)

7pm Skating Rink MOA...yan jan ang usapan kitaan... pero kmi ni Jho 6:30 umalis ng opisina...mga pasaway...at di pa namen sure kng san kmi bababa...mrt taft ba or mrt magallanes...salamat kay leng at sinabi nya taft na kmi magkita kaya hula nmen taft din dapat bumaba...then after nun magtataxi na lang kami para di maligaw...hahaha! kaso paglabas mrt pa lang di na namen alam san lalabas or bababa....so pinasok nmen ang mala-mall dun na maliit at pilit na nirerecall ni jho ang dinaanan nya dati...parehong nasanay sa mga boyfriend na pag kasama walang iniintindi kng san dumadaan...hahaha!

pagkalabas namen josko ang ingay...may nahahabulan, sigawan at idagdag pa ang busina ng mga sasakyan...akala mo naman susyal kmi ni jho na di sanay sa ganito dati mas malala pa nga kc naiingayan at naiistress kmi sa paligid...hahaha! dahil walang taxi sabi namen jeep na lang pero sa bus pa rin kmi sumakay papuntang MOA. Aynakupu! ang hirap pala na malapit lang ang bahay sa trabaho. Di na ako sanay sumakay ng bus. Andami kong nabunggo ng bag na nakaupo...pakanan...pakaliwa kc naman sa dulo lang bakante...hilung talilong kinalabasan ko...salamat sa mentos at di ako nasuka...

pagbaba ng mall, naakit kmi sa banda so sabi namen dun kmi papasok...mali hypermart ang pinasukan namen...hahaha! balik kmi at hanap ng skating rink...hanggang sa makita namen si eds at zhel sa 2nd flr at antayin ang iba na lumipat from aristocrat to skating rink....surprise!!! si wheng nakapunta...since bday nila ni bert that time kaya double celeb kmi...wala nga lang bert

sa berks, uso na ang maraming stopovers bago makapagdecide kng san kakain...dampa? shakeys? maxs? at eto na ang makasaysayang joey's pepperoni...pagdating sa place...

"sa loob tayo para may aircon"

susyal! dati ok lang kahit init na init na ngayon requirement na sa kakainan, aircon...buti na lang walang humirit na sa "couch tayo"...hahaha! pero dahil punuan ang mga kainan sa joey's pa rin kmi kumain...ang pizza daw dun good for 4 persons eh 12 kmi kaya sabi ko 3 pizzas na lang...pagserve, ung for 4 persons naging 12 persons na...so bumaha ng pizza... ang pasta na good for 2 persons, eh inorder ng 1 pasta per person ng mga umorder...aus baha sa pagkain...

after kumain eto na si jaypee, ang waiter ng joey's. Nagpakuha kmi pictures as in madaming group pictures kaya papalit palit ng sinasabi..."say cheese!", "say joeys" meron pa nga "say keso!" hahaha! pero ang panalo is..."say jaypee!" At dahil mga lukaret ang berks, nagawa pa tuksuhin si jaypee sa isa nameng friend na si Eds...yihiiii! at si jp naman game...ayan nilabas tuloy ni Eds ang kanyang kamao...hahaha! walang nasabi si jaypee kundi "d ko naman iddkit mukha ko sau ah" hahahaha!

Jan po nagtatapos ang kwento kay Jaypee.

After ng dinner punta kami sa likod ng moa para magpapicture sa malaking christmas tree, maglaro ng hep hep hurray!, sumayaw si drew at zhel magtawanan, mag-emote(ehem!), tumalon, humalakhak ng humalakhak.

@1am punta na kmi kina erik except wheng. kmi ni drew,muller,jho at riza, nagbonding pa sa pag-antay ng taxi kc d kmi kasya sa sasakyan ni erik...then convoy na lang pag dating sa gasolinahan....

ang haba ng blog ko!!! tutuloy ko pa ba? hmmmm cge na nga para na rin s mga d nakapunta

to make long story short...hahaha! 2am kumakain pa kmi ng ice cream at pic-a, at walang kamatyang joke ni andrew leyesa. 5:30am umuwi na sila drew,jho at yel...d ko na kinaya antok kaya nalaman ko na lang 8am umuwi na rin sila muller,leng,rose at riza. Kming 3(eds at zhel) plan umalis ng 10am nagising ng 10:30. tsk tsk tsk at kumain pa ng sangkatutak kina erik.

Umalis kmi 1:30pm na diretso Shangrila, wlang ligu-ligo namili kmi ng panregalo...hahaha! Then punta megamall para bumili ng kris kringle ni zhel at dinner sa shakeys(grabe ang gastos ayoko na sumama sainyo!!!) at back to shang para bilhin gifts ni zhel para sa inaanak nya....

yun na...a wonderful bonding na nangyayari isang beses sa isang taon...next year ulit guys...

My Secret Santa

Sarap talaga ng libre!!! Salamat Santa Delifrance...

"Anong nangyayari?"

Wala naman nakatikim lang ng 5 almond star cookies with chocolate drink ng libre sa Delifrance. Syempre lahat ng libre masarap gaano man yan ka-onti basta libre keri na. da bah?!

"Huh?! Pano?"

Simple lang. Here's the steps( cge na nga popromote ko na since nakalibre naman ako )

1. Go to this site to claim your treat. Promotion to ng cookies ng Delifrance.
2. Enter the required information and click Send Treat.
3. Upon receiving the email, print it and takbo na agad sa pinakamalapit na Delifrance bago ka pa maubusan. Don't forget to bring a valid ID.

Tip: Mas masarap magdine-in pag may kasama. So hatakin na ang gusto mo makasama. Hehehe!

P.S: Salamat sa hobby ni Jho at na-experience namen to...

On your birthday

Since tomorrow is Saturday, so I would like to send this gift in advance.



Happy Birthday Jho! Mwah! mwah!

P.S:

If Pao is reading this, Happy Birthday to you! :)

Kung kelan walang tubig, tsaka bumaha

How ironic noh?! Hayy ganito kc yun...

Once upon a time este kgabi pala pag-uwi ko ng 9pm sa bahay bumungad sken ang napakadumi at maraming hugasan sa lababo.

Papa: Walang tubig.
Ako: Ha? Kelan pa?
Mama: Alas dos. Nakapadlock yung tubig kc d daw nabayaran ng buo nung may-ari ung tubig.
Ako: Naman bakit di nyo ko tinex para sa opis na ako kumain at nagtutbrush/hilamos.
Mama: Wala kming load eh.

Ang hirap talga mawalan ng tubig...bakit?

1. Pag wiwiwi walang panghugas. Buti na lang may wet wipes.
   
2. Di makatae kc walang panghugas. Kahit may wet wipes pano naman ang pangbuhos sa inidoro.
3. Di makapaghugas ng pinggan at lalong di makapagluto. Since d ako kumain bago umuwi, gutom ang inabot ko. Kaya ang pagtitipid ko nauwi sa chowking at dun pa kmi ni Dimple naghilamos. Hahaha!
   
4. At ang malaking problema ay kung papano kami bukas. 4 kming pumapasok kahit katiting walang tubig. OMG!!!

Buti na lang nakiusap ang may-ari sa hipag nya na magsalok kmi ng tubig sa kanila. Eto si papa bitbit na ang isang balde at container ng mineral water na extra namen. Hayyy nakahinga kmi ng maluwag. Nakampante na kmi kahit papano kc may panligo na bukas.

Bog!

Habang nanonood kmi ni Ate ng "Juicy" ni Alex Gonzaga sa TV5, kumatok si Papa sa kwarto at pagbaba nmen, MY GAWD!!! baha!!! Ano nangyari...yun pala nalaglag ung isang container ng mineral at nabuhos lahat ng tubig. Ang kinalabasan:

1. Naligo ang higaan nila Mama sa lapag. Ang banig basang basa.
2. Ang mga wire naligo rin, d kmi nakagamit ng electric fan in short.
3. Ang dvd ko...buti na lang water proof ang karton.
4. Waaa! Basang basa ang lalagyan nmen ng damit pambahay. Buti na lang mahilig ako magsecure ng gamit ko. What I mean is nakalagay sa plastic bago ko nilagay sa bag na sako ung mga damit ko.
   
5. Ang laundry basket tumutulo at maraming damit ang nabasa. Buti na lang pinaplastic ko ang mga puting damit bago ilagay sa laundry basket.
6. Si Dimple na mahimbing na natutulog, nagising at tumulong na rin sa paglilinis.
7. In short, 1pm-2:30am naglilinis kmi ng bahay.
8. Andaming labahin, andaming patutuyuin...walang tubig.
9. Ang baldeng dapat panligo ni Dimple, pinanghugas nmen sa paa at kamay dahil sa paglilinis. Baka mamaya nagsihawa na ang ihi ng ipis at daga sa mga kamay at paa namen.
   

Ang kagandahan lang sa nangyari is, nalinis ang kasuluksulukan ng maliit na bahay. Maliit lang pero sa dami kc ng gamit, ang hirap na linisin. Pagod ever. Zzzzzz

Kinabukasan, ang kawawang Dimple at Papa naghilamos ng kakarampot na tubig. At kmi naman ni ate ay napilitang mag-gym para dun na maligo. Wish ko lang mamaya pag-uwi ko, may tubig na. Pag wala pa rin...hay naku tlga...

Descrimination eklat!!! Grr!

Hay naku pasensya na kung dito ko maibubuhos ang inis ko sa BDO.

Akalain mo ba namang magdedeposit at magbabayad ako ng HSBC credit card inabot ako ng 30min sa teller. Gooolay!

Tapos na nya iprocess yung deposit ko then currently pinoprocess nya ung payment ko sa HSBC nang may dumating na mukhang mayaman na nakapormal na nagfafollow-up ng transaction na kung kelan man un wala na ako pakialam.

Iwanan ba ako ng teller at asikasuhin yun. Ayan ok lang kc sandali lang sya nawala. Pagbalik tuloy ng process. Tapos nagsalita na naman ang mayamang eklavu na yun na ituloy na daw. Walang niha-niho iniwan ako ng teller. At 20 minutes nawala.

Umiinit na ulo ko ggrrr! Tinitingnan ko na ng masama ung mayamang lalaking yun na kung nakakamatay ang tingin bumulagta na yun sa sahig. Nagtatanong na ako kng pwede ung isa na magtuloy ng process. Pero di daw pwede.

Ayan after mamuti ng mata ko at mangalay paa ko kakatayo anjan na sa wakas binalikan ako. My God! wala pang 2 minuto binigay na sken yung papel. Umakyat lahat ng dugo ko sa ulo sabay nagtaray at kahit yung 2 guard sa pinto na nagsabi "Thank you mam" tiningnan ko ng masama.

Grrrr!!! Descrimination talaga nakakainis kahit kelan...Antayin nyo lang yumaman ako...gggrrrr tlga!!!

I MISS F4!!!

Pramis! Namimiss ko talaga sila. Huhuhu!(parang close kmi) Hayy bkit ko ba sila namimiss?

Wala kc ako ginagawa ngayon kaya pinakinggan ko ung mga kanta nila. Thanks sa pagpapahiram ng cds at dahil sa'yo namiss ko tuloy ang F4. Naalala ko kc kng pano tumatakas dati nung trainee pa ako sa PUPILS(PUP Integrated Lab System) nung college para lang manood ng meteor garden. Rarason magmemeryenda pero half-truth naman kakain nmn tlaga ako sa kantin para makapanood ng meteor garden. Hahaha! si Jho makakarelate dito kc kasama ko sya dati.

(F4 noon)

Pagpunta ko sa cainta last FTO(july 5) andun pa ang mga posters ng F4 na binili ko dati at kahit ayaw ni tita nene ng mga dikit sa pader pinagdidikit ko pa rin. Buti na lang F4 fanatic si Tita Tonia at nagkaron ako ng kakampi. Ayun hanggang ngayon buhay pa sila kahit na mejo nagfifade na ang mga kulay. Yung mata ni Jerry Yan butas na buti na lang maayos pa si Vic Zhou.

(JVKV ngayon)

Omaygas! I'm getting crazy again. Waaaaaah!!! Nalulungkot ako kc JVKV na name ng F4 ngayon at mukhang mawawala na ata sila lalo pa kinanta nila sa last album yung "Goodbye". Ang dating mga long hair...short hair na ngayon. Ang mga lalaking naging dahilan kung bakit hanggang ngayon adik na adik ako manood ng asianovela. Hahaha! Sino ba ang indi nabaliw sa kanila noon. Naman...I love their 3 albums(Meteor Rain,Fantasy Forever and Waiting For You). Nakaka-senti pakinggan kahit d ko naiintindihan napapakanta, nasesenti, naeemote, naiiyak(charot! pero half-truth)ako. Hahaha!

Wala lang naishare ko lang baka nga tuluyan akong mageemote dito pag di ko to sinulat. Hahaha! Just consider this as one of my crazy days. hehehe!

Sisters' Bonding

dShare ko lang ang nakakatawang kalokohan este bonding nmeng magkakapatid kagabi (july 9, 2008). Ang usapang seryoso na nauwi sa katatawanan na inabot hanggang ala una y medya ng madaling araw.

Scene 1: eto mejo tagal na

Dimple: "Ate ano ung COBOL?" (pronounce cobol like tubol or mabilisang basa ng COBOL)
Ako: "Ha? Ano yun?"sabay tingin sa dictionary..."Ano spelling?"
Dimple: "C-O-B-O-L, yung programming language daw sabi ni Mam."
Ate at Ako: HAHAHAHAHAHA! COBOL yun....hanu ba yun....



Scene 2: c ate kinakalkal ang cellphone ko ung T9 dictionary.

Ate: "Ang galing naman ng cellphone to kahit hirap na ng words nakukuha pa rin."
Nelda: "Ate try mo naman ung BALD."
Dimple: "Ate yung BALD ba sa tagalog BINGI?"
Ate at Ako: HAHAHA.
Ate: "Tongek! Kalbo yun."
...hagalpakan ng tawa...
Dimple: "Ay oo nga pala ang BINGI pala DIF(deaf tlga tukoy nya)."
Ate at Ako. "HAHAHA! DIFFFFFF!!!"
Ate: "Oo DIF nga tapos ang DEEP DEP."
...dimple tumingin sa dictionary...
Dimple: "Bakit kayo tumatawa tingnan mo DIF nmn talga."
Ate at Ako: "Haysus! Ano ba?! DEAF yun indi DIF."
Ako: "Pareho lang yan ng kubul(COBOL)."



Scene 3: cellphone pa rin ang topic

Nelda: "Ate pahiram nung isang phone mo maglalaro ako."
Ate: "Wag na walang kwenta games nun."
Nelda: "Ano ba meron dun?"
Ate: "Sudoku(pronounce same as SADAKO)."
Dimple: "Sudoku yun."(tamang pronounciation na)
Dimple: "Hahaha! C ate mali man."



Scene 4: tingnan ni dimple mga pics sa cellphone ko

Dimple: "Ate nengneng d mo naman ina-upload sa friendster ko tong mga pictures."
Dimple: "Yung pics ko sa bikol...eto...eto...eto...eto....ILAGAY MO SA MAYON ANG PICTURE."
Nelda: "Ikaw na lang kaya. Paakyatin mo pa ako sa mayon para ilagay ang picture mo? swerte ka.HAHAHA!"
Dimple: "hahaha! eh kc tinitingnan ko ung picture ng mayon kaya yun ang nasabi ko."
Ate: umiiyak na kakatawa
Dimple: "Hmmp! Pag ikaw nagkamali jan ate lagot ka sken."

Kaso d na nasundan kc pinagalitan na kmi magsitulog na raw. Hanggang sa paghiga maya't maya napapatawa pa rin kmi sa nagdaang usapan. Magkakapatid tlaga kmi. Hahaha! Magkakapatid sa pagiging mali-mali. hahaha!

Happy Birthday Ruby!

Iyo sanang pagdamutan ang mumunti kong nakayanan sa iyong kaarawan. Simple at minadali ko lamang po yan kaya sana magustuhan mo kahit papano. Di ako sing-galing mo sa scrapping kaya eto na lang ang gift ko sau.



God bless and more birthdays to come. Ui sino may palm card jan? Pahiramin si Ruby. Hihihi! peace! =p Happy Birthday Mama Rubz! Muah!

P.S Salamat sa gumawa nung ginamit ko sa huling pinakita sa video.

2008: Mid-Year Check

It's been half a year since I made a list of my plans and goals this 2008. See my "Bye 2007, Hello 2008" blog. I've been busy this year but suddenly, checking the status of my New Year's resolution, popped into my mind. So while compiling and testing the source codes, I write this blog.

Ano na nga ba nangyari sa mga nilista kong TODOs? May natupad ba, matutupad pa lang or malabong matupad this year. Hmmmmmmmmmmmmm...

1. Save money and spend salary wisely. Aba in "fairview", may kakarampot na laman pa naman ang savings ko. Hahaha! Mas mabuti na yun kesa naman sa wala. So ang tanong tumutupad ba ako o hindi? D ko alam, andami ko excuses at ayoko na isa-isahin. Pero sabi nga sa Cosmo magazine na binigay ni Frangy, "Don't make your expenses as an excuse why you can't save. If you want to save money, then do it."
2. Look for a new apartment for the family. Cge look lang ha. Nagawa ko naman pero walang magkasya sa budget eh. Ang mamahal ng mga paupahang bahay parang may mga ginto sa loob. Hahaha! So sad to say, eto ay hindi naman.
3. Apply for a housing loan. My ultimate material goal in life is to have a house and lot that I can call mine/ours. I have tried to achieve this goal and realized, it is impossible to do it this year. Oh no wala pa akong natutupad na goal this year. Sana yung next oo na.
4. Career Growth. Yehey! 100% yes ako dito. Whew! May isa na. Wot! Wot! Salamat sa Diyos. Sana magtuluy-tuloy. I believe most of my friends can relate to it. Maybe it's our year tlga.
5. Not so demanding girlfriend. Well, I know tinutupad ko to...di ba Bert? *wink*
   
6. 1-week vacation in Bikol. Nakauwi nga ako ng Bikol kaso 4days lang ako dun eh. Nakapag-attend ng graduation ni Dimple. Cge pwede na rin kahit d 1 week. Kunsabagay kng isasama ung travel hours plus SL ko, 1 week na un.
7. Go to Bohol OR Palawan AND outing with Berks. Partly yes etong item na to. Last May 8-12, we went to Palawan. Mahigit isang buwan na pala nakakalipas. Partly no naman kc di kami nagkaron ng outing ng BERKS.
8. Improve my relationship with God and trust Him all the time. Oooops! Tinamaan ako bigla. Sorry po if sometimes i worry too much at nawawalan ako ng tiwala. Oh no! May indi na nmn ako tinutupad...4 na...
9. Try to be positive in all circumstances. Yeah i keep on trying to be positive lagi pero sometimes hinihila ako ng pagiging nega ko. Pero mostly nmn positibo nmn ako mag-isip.
10. Lose weight. Malaking HINDI. hahaha! Although di tumataas ang weight ko pero di nababawasan. Kailangan na tlga magseryoso sa pagpapapayat. Pano naman sarap kumain eh.

So resulta...marami pa akong hindi nagagawa. Nakakalungkot kalahating taon na pero di ko pa nasisimulan ang ibang goals ko this year. Pero sobrang saya nmn ng marealize kong may mga natupad na rin sa mga TODOs ko...which means nadagdagan na nman ang blessings. Wot! Wot! Sabi nga you can't achieve it sa isang bagsakan lang. There is a right time for everything.

First Day "High"

Summer is over. Pasukan na naman. At ngayon ang first day ni Dimple as a BSIT freshman student ng Jose Rizal University. Yup. Finally she decided na sa JRU na lang sya mag-aaral. Why? Kc ang mahal at ang layo daw ng UE at di friendly ung aura para sa kanya nung CCP(Central Colleges of the Phils.)

Dimple and I, have experienced a lot of common things before and during our first day as a college student. Kaya alam ko kng gaano sya ka-high at kalutang nitong mga nakaraang araw especially ngayon kc ganun din ako dati or mas malala pa ako noon. Reasons?

• You will start your new life in a total unfamiliar school na nung HS ka indi mo iisipin na may skul pala na ganun syempre ang alam lang ung top 4 universities.
• 
  
• Papasok ka sa isang university na wala ka man lang kakilala kahit isa except yung nakilala mo nung nag-enroll ka. Buti nga si Dimple ngaun may cellphone na so pwede na sila magkontakan ng new-found friend nya. Unlike me, mahilu-hilo na kakahanap kay Sid nung first day ng klase. My dear Sid is my very first friend in PUP.
• 
  
• Maraming tanong sa utak like, "ano ba gnagwa sa first day?", "ok kaya mga prof at classmates ko?", "mahirap kaya ang mga subjects?"...etc...etc
• 
  
• At sa gabi before ng pasukan, todo ayus na ng gamit, halos d alam kng ano mararamdaman. naiihi ba? natatae? d makatulog ng maayos. Hehehe! ganyan na ganyan kc si Dimple kagabi. Pati ako napuyat since nasa iisang kama lang kmi so bawat galaw nya nagigising ako. Ilang beses mo pa ireremind na. "RELAK LANG. Matulog ka na."
• 
  
• At sa mismong araw ng pasukan, kelangan may maghahatid kc indi alam ang sakayan at babaan. Ako dati isang linggo ako hinahatid ng tita ko papasok. Hahaha! Bobo ever sa direction. May time pa nga nung first tym ko pumasok mag-isa bumaba ako bago pa mag-PUP. Same with Dimple. Ngaun naman tatay nmen naghatid sa kanya. Gustuhin man niyang ate ang maghatid sa kanya eh no choice kc maaga pasok nmen.

I know na bago umalis si Dimple ng bahay sooper kinakabahan na sya kc wala sya kakilala, d alam ang mga rooms and mag-isa syang uuwi. Kahit na isang jeep at sandali lang ang byahe kahit papano natatakot sya. Idagdag pa ang sangkatutak na bilin mula sa amin, cno ang di mahahigh. And just an hour ago, nagtx sya sken saying hilung-hilo at napapagod na raw sya. First day pa lang. Hmmm, somewhat naprove ko na ang first day nung college ako ang isa sa mga college days na indi ko tlga malilimutan. I know na ganun din ang mangyayari kay Dimple. Hehehe! I just pray and hope na sana d sya magkamali sa pagpili ng mga kakaibiganin nya. Ganito pala ang feeling. Ngaun naiintindihan ko na si Tita Tonia dati kng bakit paranoid lagi nung unang taon ko sa PUP.

Kayo ba naaalala nyo pa ang first day nyo sa college? High as in napapahayyyyy din ba kayo nun? Hahaha!

Punchlines sa Palawan

During our 5-day trip in Puerto Princesa, we observed that folks there are very jolly and humorous. hehehe! Bawat araw, may bago kaming naririnig na punchlines na talagang pumatok smen at till now, pag naiisip ko natatawa pa rin ako. Gusto ko lamang ibahagi sainyo ang ilan sa mga jokes na tumatak sa utak ko.

First day, during our City Tour, ang bida ang aming tour guide na si Kuya Dex:

Kuya Dex: "Dito po sa puerto princesa zero crime rate, kaya ang mga police dito wala masyado trabaho kaya atat na atat sa kaguluhan. Pag may gulo sugod agad kahit di naman sila ganun kailangan."

(habang papasok ng Iwahig)
Kuya Dex: "Dito sa Iwahig nahahati sa tatlo ang mga preso, minimum,medium at maximum. Ang maximum ung mga naka-orange na indi pwede pumunta kahit saan. Sila ung mga preso na indi kumpleto ang araw kng walang upakang nangyayari."

(nung pauwi na)
Mye and Bert: "May nakita po kaming dalawang lalaking naka-orange papunta dun sa puno. Di ba indi pwede pagala-gala ang mga maximum?"
Kuya Dex: "Tlga? Nakakita kau ng naka-orange. Sabi ko kc magkita na lang kmi dun sa Butterfly Garden. Joke! Ayus yan tatakas ang mga yun malalaman na lang nten pag pinakita sa TV."

Kuya Dex: "Ang next na destination nten ay Mitra's ranch, dati ko pong bahay yun."

Second Day, wala ako masyadong maalala eh. Mukhang nagpahinga sa kakajoke ang mga tao sa Palawan.

Third day, sa Tribal Restaurant sa Sabang...ang bida ang waiter/waitress nila...Sa dami ng punchlines nya indi ko na matandaan yung iba at si manong boat dun sa trip sa underground river.

Customer: "Patake-out naman nitong mga tirang ulam."
Waitress:(lumapit sa may kusina) "O...mag-a-outing na raw ang mga ulam."

Nelda: (akmang pipicturan ko xa kc nawiwili ako sa kanya)
Waitress: "Ay ate wag na baka masira ang camera...."(pause onti sabay pose) "ayan cge na nga."

Scene:
si manong boatman slash tour guide naman nakarami din pero 2 lang natandaan ko. Sa likuran xa ng 2 foreigner at si Wali naman ang nasa pinakaunahan at in-charge sa flashlight at si Zerlan taga-kuha ng picture pero iwas xa sa mga tubig na pumapatak galing sa taas


Manong: "On your above, more bats more bats...ooppss! don't open your mouth."
Foreigner: "Why?"
Manong: "Because it's not holy water that will fall, its HOLY SHIT."

Manong: "On the right, looks like the holy family."
(patuloy sa pagdescribe si manong sa mga shape na nakikita nmen sa loob, maya maya)
Manong: "On the left please, left pa. Ayan more tourist."
(hahaha! akala namen kng ano un pla ung tinutukoy nya ung mga tao sa kabilang bangka na nakasalubong namen.)


Fourth day, sa boat going to Dos Palmas. Ang bida ang tour guide na nagsasabi ng mga islang nadadaanan.

Tour Guide: "3 po ang madalas na puntahan na isla dito sa Honda Bay. Starfish Island kc marami starfish, Pandan Island kc marami pandan tree at snake Island indi po dahil sa maraming snake dun. Kaya po un tinawag na snake island kc pag low tide hugis snake tlga ang isla. Mahaba po yan at sa dulo nyan may bahay na tinayo at may mga alagang aso na nagpoprotekta sa Isla. Bawal kc manguha ng giant clams pero may matitigas pa rin ang ulo na sumusuway kaya naglagay sila ng malalaking aso. Sinasabi na aabutin ng isang oras pag nilakad mo papunta ung snake island pero pag pabalik 30 minutes na lang kasabay na ang mga malalaking aso."
(nyahaha! akala ko kaya 30min kc may shortcut yun pala dahil sa mga aso)

Well, yung ibang joke mababaw lang pero soooper patok pa rin sken. (op kors, ang babaw kc ng kaligayahan ko) Pero ang mga joke na yan ang isa sa mga nagdagdag kulay sa trip namen sa Palawan.

Willbell's Tag

Since I have been tagged by WillBell, so I have to do this.

Here's my answer to that Kid's question:

Well noone really knows what will I do unless I was there already. However I need to give an answer. Of course I will do the positive one, to be a good and fair ruler and I think everybody would want to be like this. Being good and fair ruler doesn't mean that you will not be greedy and mean sometimes. To those people who are not worthy for your good deeds, are worthy to receive your rude actions. Hehehe!

Wake Up Dude!

I was inspired to write an entry about how we can help to delay the rapid worsening and destruction of the earth cause mainly by GLOBAL WARMING. But what is global warming...hehehe! eto sagot ni Wikipedia:
"Global warming is the increase in the average temperature of the Earth's near-surface air and oceans since the mid-twentieth century and its projected continuation."

"hmm, ano daw?

Cge ganito na lang. Based sa campaign ad ng QTV, kng si Araw noon labas pasok sa earth ng walang hassle, ngaun pag pumasok sya, indi na sya makalabas kaya painit ng painit ang temperature ng earth. "Eh ano naman kng uminit?" HALLER!!! Yun lang nmn magcocause ng:

• Heat waves and periods of unusually warm weather
• Ocean warming, sea-level rise and coastal flooding
• Glaciers melting
• Arctic and Antarctic warming
• Spreading disease
• Earlier spring arrival
• Plant and animal range shifts and population changes
• Coral reef bleaching
• Downpours, heavy snowfalls, and flooding

Pero let's not focus on Global Warming alone. Lahat na lang ng pangit na nangyayari sa kapaligiran nten. Such as...

• Ang basurang patuloy na dumadami na baka isang araw gumising tau na puno na ng basura ang inaapakan nten.
• Ang polusyon sa tubig,hangin,lupa at kung san san pang parte ng mundo na onti-onting pumapatay sa atin.

Pero d pa naman huli ang lahat. MARAMI pa tayong maitutulong para madelay ang tuluyang pagkasira ng ating mundo. Hmm, alam ko na sasabhin ng iba jan...common nang sagot to ng mga taong WALANG PAKIALAM sa mga nangyayari sa ating planeta lalo na pag pinagsabihan mo sila. Simulan nten sa pinakamaliit na komunidad...sa BAHAY.

1. I-recycle nten ang mga plastic bags. Pwedeng gawing basurahan or lalagyan ulet ng gamit kapag kelangan. Sasabhin ng iba kalat lang yun sa loob, baka ipisin pa pag nakatambak...solusyon jan, itago ng maaus.
2. Hindi naman mabigat sa bulsa ang palitan ang mga lightbulb ng fluorescent bulb di ba. Mas makakatipid ka pa sa kuryente nun eh.
3. Proper waste disposal ciempre. Wag nten ilalabas ung basura kng wala namang maghahakot that day. Ikakalat lang yan ng mga asong gala, iipisin at higit sa lahat mangangamoy sa labas. Kawawa nmn ang mga taong dadaan dun di ba. Pano pa pag umulan. Ok lang ba sainyo dumaan sa tubig na may katas mula sa basura at palutang-lutang ang mga diaper na may popo...yuck ha!
4. Magtipid sa kuryente at tubig. Wag lang basta buhus ng buhos dapat sapat lang. Wag ding hahayaang umapaw ang tubig sa iniimbakang balde. Pag magsashower nmn, pag indi magbabanlaw, isara muna.
5. Sa mga nag-aircon, kng ifafan lang nmn, mas ok nang wag nang buksan ang aircon. magbentilador na lang.
6. Kung may bakanteng lote pa na nakatiwangwang, PLANT A TREE or kahit anong halaman.
   

Isunod naman nten ang mga magagawa nten sa loob ng opisina at paaralan.

1. As much as possible, iwasan ang paggamit ng DISPOSABLE plates, cups, spoons and forks. At kung di man maiwasang gumamit ng disposable things, sana isa lang kada araw. Halimbawa ung plastic cups, pagkatapos gamitn wag agad itatapon, para pag nauhaw ulit un na lang din ang gamitin.
2. Sa pagpiprint nmn, imaximize ang papel. Print at both side or kng ayaw nyo ng ganun, irecycle nyo ung papel. Like gawing scratch paper ung likod or gawing pambalot sa regalo.
3. Turn-off ung power supply sa workstation lalo pa wala namang importanteng trabahong iiwanan na kelangan bukas magdamag.
4. Sa mga notebooks naman, be sure na mamaximize din ang bawat page ng notebook. Sulatan ang likuran ng page para nmn indi maubos agad ang mga punong pinagkukuhanan panggawa ng mga papel.

At higit sa lahat ang ating pakikisalamuha sa kalsada.

1. Sa mga nagyoyosi, iwasan ang pagbuga ng usok sa harapan ng tao. Ibaling na lang sa iba direction ang pagbuga ng usok.
2. Sa mga may sasakyan, ugaliing linisin ang mga tambutso para sa ikabubuti higit lalo ng mga taong naglalakad at nag-aabang ng sasakyan.
3. Sa mga kumakain, umiinom, nagkicandy or nagyoyosi sa kalsada, OBSERVE PROPER WASTE DISPOSAL. Indi yung tapon sa labas ng bintana ng sasakyan at sa gilid ng kalsada para na rin makaiwas sa disgrasya. Like halimbawa umaakyat sa MRT. Nasa escalator ka na maglalaglag ka pa ng coke in can na walang laman, kamusta naman ang matatamaan mo sa baba. Ang mga saging na tinapon mo sa daan, ano na lang mangyayari sa makakaapak nun.
4. Sa mga naggogrocery sa mall, as much as possible, gamitin ang green bag or kahit anong lalagyan wag lang plastic.
5. Ugaliing magtakip ng panyo kapag naghihintay ng sasakyan or pagtawid para iwas sa sakit.

Iilan lang yan sa mga simpleng bagay na pwede natin gawin. Di yan masyado OA kung tutuusin. Walang tatawa sayo kapag ginawa mo yan. At lalong walang mawawala sayo kng susundin mo ang mga yan. Dude, tao kang naninirahan sa mundong eto kaya kahit papano may pakialam ka. Kung di mo maisip yan para sa sarili mo, isipin mo ang mga bata at sanggol pa lang ngaun. Ano ang maibbgay mong kinabuksan sa kanila kung d mo kaya gawin kahit ang mga simpleng bagay para alagaan ang tirahan nila.

Masisave ko ba ang mundo kng gagawin ko yan? Cguro nga hindi, pero kahit papano makakapagcontribute ka sa pagpapagal ng pagkasira nito. It's never been too late dude kng lahat tayo gagawin to. Wag natin iasa sa gobyerno or sa mga nakakataas na mga tao ang pagprotekta sa kapakanan nten lahat. Dapat simulan nten to sa ating mga sarili kc d nman superhero ang gobyerno para lahat ng hinaing nten matutugunan nila. Responsibilidad yan ng bawat isa sa atin.

At sa mga taong can go beyond these just to help the earth, here's the 50 Ways to Help the Planet courtesy of Ercel.

PS. No offense meant sa kung sino man po matatamaan sa blog ko. :D Ang nais ko lamang ay mabawasan ang nakikitang mga taong walang pakundangan sa pag-aksaya ng ating likas na yaman.

A Must-To-Answer Survey

Lately, I just realized how hard it is to decide where to enroll and what course to take in College. It's a heavy burden to those people who are not intelligent and blessed financially enough to go for the Top 4 Universities in NCR(UP, Ateneo, UST, LaSalle). Of course, when you can't enroll to any of those universities, you need to look for other schools which meet the following requirements:

1. Low or reasonable enough tuition fee
   
2. High quality of Education
3. Safe Location
4. Has 2 of your chosen courses

Due to these requirements, I am using my blog to get a help from you by giving me schools who meet the requirements above. At least give me 5 schools and rank them 1-5 or so on who have BSCS/BSIT and list of schools leading in Nursing. Please exclude from the options the top 4 universities I mentioned above. Hehehe! Likewise, exclude also Polytechnic University of the Philippines(PUP), coz I know it's the best choice of school for BSIT/BSCS for me based on the requirements above and this is the ultimate but uncertain option I have now. Hehehe!

For those who can't think of any schools, you can rank the following universities/colleges:

• University of East (UE) Recto (http://www.ue.edu.ph/manila/index.html)
• Jose Rizal University (JRU) Mandaluyong (http://www.jru.edu)
  
• Rizal Technological University (RTU) Boni (http://www.rtu.edu.ph)
  
• Central Colleges of the Philippines (CCP) near SM Centerpoint (http://www.ccp.edu.ph)

Thanks in advance to those who will reply on my entry. :D

Going Home in Sorsogon City

Mar 26, 2008 10am. I left Manila via JVH ordinary bus with Papa, and my two cousins(Unik and Macmac). I was so excited yet a little bit nervous since I didn't go home for more than two years already. What should I expect? What will happen on my 4-day vacation? Will I meet my old friends and will they recognize me or will I recognize them? These were the questions behind my mind while I was on the bus going to Sorsogon.

My trip going to Bikol was a little bit scary since the bus driver was so playful that he even drove so fast and what do you call that "banking" even on a zigzag road near the cliffs. But other than that our trip was quite not tiring since we enjoyed watching the view but suddenly saddened when we passed on one part of Quezon where a lot of landslides had occurred during storm Reming and Milenyo. Since it was the longest trip I ever had for the past 2 years, my butt was aching already and I felt quite bored sometime. Finally we reached Sorsogon City proper @ 11pm and there my tita ana, tito cards and their 2 kids were waiting for us. We hurriedly load our baggages on his tricycle and head towards Sorsogon National High School to fetch Dimple. It was the SNHS graduation ball/Seniors' Night.

When we arrived at the entrance, 4th year students were happily dancing and outside the gate were the parents and guardians waiting for their kids to go home. I still knew the teachers in-charge at the entrance and hey! they recognized me but forgotten my first name. hehehe! So we had a little chat(good thing I had a smooth trip or else I'll be smelling so bad) hehehe! Papa that time was getting irritated already because we've been waiting for Dimple for almost 30minutes. It was his first time to fetch his daughter from a party so he didn't understand that it can reached till midnight. After an hour, Dimple finally decided to go home. It was the first time I saw her wearing a dress and well all I can say was, the dress fits her.

It was so dark traveling from Sorsogon City proper to Bacon District and noone was on the street. @12:30 we reached our small nipa hut/store. Hehehe! As expected Mama's still awake but Ate(who went home on holy week) was already sleeping on the 2nd floor??? It wasn't a 2nd floor actually. Coz it's as wide as a queen size bed only with 5 steps to go up. Ok since I forgot to take some photos of our small house, I'll describe it.

• Front View: near the highway was two benches made of bamboo on each side and the small sari-sari store. The door was located at the one end of the bench at the right side and when you go inside, passed on the curtain to reach the kitchen/bedroom. Hahaha!

• Inside: at the back of the shelf where we put the goods were: clothes,pillows,cosmetics etc. while on the left side are the kitchenwares and bottled waters. @the middle was the 5 steps going up the bed. Hehehe! Since that was only 1 meter away from the ceiling, we need to put a mosquito net so that worms or other things from the anahaw won't fall directly to us. Haha!

At first I thought I can't sleep on that area since Me,Dimple and Ate were going to sleep there and the bed has no foam. But when I got there, I was wrong coz as soon as I lay down, the next thing I see was, It was already 10am. hahaha!

When I go out, some of my neighbors were having a chat with my father and when they saw me. the first phrase they said, "NELDA ANG TABA MO NA!!!" and my first reply "I KNOW!". Then I was assigned to watch the store and so bad that I don't know the price of the items. Good thing my cousin arrives to help me.

Before that, I forgot to mention that before going to bed, I changed clothes on my Lola's house since there's no bathroom in our house. Hehehe! Tita Besing, Melvin and Mamay were awaken and as expected, Mamay hugged and cried when she saw me. I think it lasted for 30minutes. By the way, I and Ate grew up in her care and not seeing us for a long time is so hard for her. She became thinner, older and lots of tantrums hehehe! but one thing that never change is we're still one of her favorite granddaughters. Hehehe!

Ok here's what I observed in my hometown. No childhood friends waiting for us except Elena. Why? Because most of them are currently working in Manila,Batangas,Cavite or Laguna and some have their own family already and migrated to other places. The children before were now taking the life we had before. They grew up so fast that I hardly recognized them. Houses if not new because of the previous storms that hit our province, were destroyed. A lot of new and unfamiliar faces passed/bought in our store and maybe we both have the same question in mind. "Who is he/she?" Of course a lot of them doesn't know or recognize me also. Even Kuya Marlon, one of my fave cousin, didn't recognize me at first sight. I kept on changing according to him. Hehehe! The way I look and talk, I become fatter, laugh so often, smiling always and not as shy as before. Same reactions with my other Lolas. But Elena had her own when she saw me after her duty at the Hospital. "ATE NELDA KAMUKHA MO NA SI KUYA ALBERT!" OMIGAS!!! I can't accept that. hahaha! peace Bert!!!

I never saw a former classmate in elementary and High School(except Crisanto). However, some of my teachers still know ME? Some of their lines were:
"HISUS! Pagkataba mo man LIZA." LIZA??? Mam, ako po to c NELDA. ahahaha!
Then one time, during the recognition day, I was running so fast coz the program had started already, I bumped to a grade 1 teacher and said, "Nelda luway luway lang, grade 3 pa lang naman." Whew! I thought I was late..wait she recognized me even she didn't become my teacher.

Earlier than that, @6:30am of Mar 28, that was the big event. Me, Mamay and Mama went to market to buy some goods needed for the banquet. We went to the wet market to buy meat and hotdogs. There's only one stall selling hotdogs and a young man is the vendor.

Nelda: "May tender juicy pa ba?"
Vendor: "Wara na tabi."
Nelda: "Ano na lang igwa?"(oh di ba barok na ako magbikol)
Vendor: "Beefies at Vida"
Nelda: "Cge pabakala 3kls ng Beefies."
Vendor: "Ay kulang na. Pwede Vida na lang iba."
Nelda: "Cge ilan gabos?"
then 3 more buyers came so his attention to us was diverted...I got a little bit irritated since we're the first customer to buy...I'm having this irritated face when suddenly...
Vendor: "264 Nelda." (huwaaat!!! did i hear it ryt?!)
Nelda: (whispering to Mama) "Ma, tinawag nya ako. Tama ba?"
that young vendor is smiling foolishly while entertaining his other customer...after few minutes..maybe he can't take it anymore...
Vendor: "Nelda...ako ung kapatid ni Perla."
Nelda: "HA?! GEM?!" he nodded.
Omigosh!! How come it's Gem. He's so manly. The last time I remember about him was he's gay-looking. We had a small talk afterwards. Gem was 1 year older than her sister, my elementary friend/classmate. I used to go to their house during our elementary days. When it's time to left, someone called me.

Anonymous: "Ms. Dichoso, bakal na sira."(bili raw ako ng isda)
when I turned my back...omigosh!
Nelda: "Filsan ika iyan?!"(he's my schoolmate in BECS,elementary)
Filsan: "Amo. Nagtitinda na baga ako mga sira"...etc

Hayz, I felt so happy afterwards. I met some old friends also like Janet Edwin(Gem's classmate),(ate's ex bf and 1 who treated me as bestfriend before), Erwin(the 214, but he's married now) and Jomar(who took a vacation also). During the 3 1/2 days stay in Bikol I found new friends also like the pasaway group and met some of my relatives and cousins on Dimple's graduation.

The thought that always came out of my mind whenever I spent vacation in Sorsogon was..."There's no place like home..." and I always left with tears in my eyes.

BLANK

Ngonian ko lang napaghurup-hurupan na saro palan ako sa mga tawong mapagal intindihon. Nata? Pan-o iba talaga ako sa kadamuan na babayi. Inda dai ko aram pero ining mga nakaaging aldaw pirmi nasasapak sa pandok ko na sala ang mga ingigibo ko.

1. Huna ko tama lang na hilingon ko sa sarong tawo na hatagan ako san atensyon na gusto ko. Na huna ko normal lang ang hagadon ko na itrato ako bagan prinsesa pero bako man so halos ikaag ako sa pedestal. Hahaha! Cguro ang marhay na sabihon, gus2 ko ang pirmi ko namamatian ang pagkamoot sako. (ewww! corny man pero totoo iyan)
2. Huna ko tama na maging maboot, madali makahanap ki amigo amiga, madali ranihan, pirmi mag-ulok.
   
3. Huna ko matipid ako pero nata dai ako ki tipon na hamag.

Intiro sana huna...huna...huna sala man palan. Nata? Ini ang mga rason kung nata sala ang mga paghuna ko sa taas.

1. Sabi kan iba ko na amiga, sinda daa gus2 ninda sinda ang naglalapag sa mga lalaknit. Habo ninda kan sobrang maboot or ang atensyon halos pirmi na lang sainda. Habo ninda na ang lalaknit ang nakamiss sainda gus2 ninda sinda ang nakamiss. Kung susumahon, ang gus2 ninda diit na effort duman sa lalaknit sa babayi ang dakul na effort. Iyan kabaligtaran sako.
2. Ang maboot ngonian in-aabuso. Garo ki kaya kaya sana ninda pag tarayan, sugu-suguan, artehan, hagadan ki pabor nan pangisogan ta dai sinda kaya labanan. Ini ang sala sako. Pinadakula akong maboot, pasalamat na ngani ako na ngonian tatao na ako makisimbagan. Ang maboot paghilingon in-aabuso sa tinampo. Iyan ang mga kamalasan na mamamatian mo sa luwas kan balay. At ako kaya ko magistorya kan kadakol na kamalasan ko sa luwas kan balay pero saro lang ang naukdan ko, may Diyos na pirmi nakabantay sako.
3. Matipid ako huna ko pero pag hinapot mo kung may tipon ako, ang sasabihon ko "WARA". Amo totoo iyan kaya lang bako man gabos nagtutuod. Nata dai ako nakatipon? Dai ko aram. Bako man ako magastos sa sadiri, bihira magbakal ki bado para sakuya. Bihira gumimik. Isad sa taon maglakwatsa. Halangkaw man ang sweldo kumpara sa iba. Pero wara ako kan insasabi na "tipon"

Sisay ang dapat salaon kung nata arog ako kaini. Wara. Ako nagdakula na harayo sa ama, daing tugang na lalaknit, puro babayi ang kaibahan. Sisay ang dai mahagad ki pagkamoot mula sa lalaknit. Damo man ako na barkada na lalaki pero ciempre iba pa man. Kaya cguro madali ako mamoot sa mga lalaking maboot sako. Nagdakula ako sa simbahan, puro magagayon na ugali ang dinakulaan ko, bako ko man siguro kasal-anan ang maging maboot pero nata minsan ang pagiging maboot sala. Bako ako magastos na tawo pero ang insasahod ko nata kasyahunon lang sa kaipuhan ko minsan ngani kulang pa. Pero ang masasabi ko man, maski nagsasakit ako, nabubuhay pa man giraray kami. Dai nagugutom, nakapasyar pa, nakakaon ki masiram, maogma pa man giraray.

Tatapuson ko na lang ang surat ko na ini na maski sala minsan ang paghuna ako, kadamo man san mga magagayon na ngyari maski sala iyan. Sa inot, maski papan-o maski paminsan-minsan lang, sobra pa sa in-expect ko nakukua ko. Sa panduwa naman, kadamo san amiga at amigo ko dahil sa ugali ko at sinda man sana ang nawawalat pag may problema ako. Pang-tolo, maski dai akong tipon, dai pa man kami nagsasakit, may pig-iistaran pa, pigkakaon, nan nakalakwatsa pa maski sarong beses sa isad na taon sa mga indadayo na probinsya. Minsan kaipuhan lang hanapon ang marhay na parte kan kamunduan.

Asian Novelas Adik

Sobrang IN ngaun to the highest level ang mga asian novelas. Ewan ko ba d ko na maalala kung kelan ako nahook sa mga toh. Basta isang araw nagising na lang ako na gustung-gusto ko na lagi manood ng mga asian series na pinapalabas sa 2(syempre kapamilya ako eh)well d2 naman tlga unang na-ere at nagsimula ang Asian Novela. Naalala ko pa dati 3rd year college, pag dating ng 4-5pm nawawalan ng OJT sa PUPILS(Polytechnic University of the Phils. Integrated System) Di ko na maalala kng ano ung 'L' basta samahan ng mga COMSCI/IT na gumagawa ng systems ng PUP. Meryenda daw ang rason pero ang totoo manonood lang ng Meteor Garden sa canteen. hahaha! Di pa nakuntento after manood, pagtatalunan pa kung sino mas ok, c Dao Ming Si or si Hua Ze Lei. Pero ako forever Hua Ze Lei ako na mula nang mapanood ko xa kasama ko na xa hanggang sa panaginip noon at kunwari ako si Shan Cai. Hahaha!

After ng Meteor Garden II, d ko na alam kung ano mga sumunod na nangyari. D ko alam kng sino nauna magpalabas ng Korean series GMA or ABS-CBN(care ko!). D ko na matandaan kng ano mga sumunod na palabas. Pero eto mga naalala ko na pinanood ko nung college: Lovers in Paris tapos naging idol ko pa si Kitchie Nadal. Hahaha! Cno ba d makakaalala kay Martin, Carlo at Vivian.

Napahinga ako ng konti nung grumaduate at nagkatrabaho na ako kc bihira na ako makapanood ng TV. Pero simula nung lumevel-up ang mga pirated DVDs (o matagal na cla lumevel-up, late ko lang nadiscover) pag may gus2 na akong series bumibili na ang lola mo. Name it.

1) My Girl(the best korean series for me)

2) Full House(ang kauna-unahang series sa GMA na pinanood ko kc lab ko c Rain tlga...)

3) Love Story in Harvard(tapos na to eere sa GMA nung pinanood ko eh...ate ko pa bumili nyan)

4) Something About 1%(ganda ng kwento at ending pero tingin ko not all will appreaciate this..e2 ang DVD na soooper pangit ng subtitle...)

5) Which Star Are You From(kung san soooper nahook ako kay Kim Rae Won...)

6) Princess Hours(ang d ko pinagsasawaang panoorin, DVD, show sa ABS tapos nireplay pa sinusubaybayan ko pa rin.. hahahaa! at sana ipalabas na ang part 2)

7) Spring Waltz(ang katatapos lang ng series sa ABS...at ang nakakahipnotismong soundtrack na "One Love" by Acel)

8) Coffee Prince(mas maganda pa rin Princess Hours, pero sooper trendy nga naman ng kwento nito... nakakainis lang ang ending...grr! sori sa mga fanatic d2...cguro kaya d ako nahook maxado kc ung kwento nabasa ko na sa pocketbook dati... or dahil 4 consecutive nyts na ako nagpupuyat. Marathon ng spring waltz den coffee prince kaya bandang huli d ko na na-appreciate maxado kc bangag na ako...hahaha!)

9) Marrying a Millionaire(d2 ko ulet napanood ung guy sa Green Rose at ung girl sa Glass Shoes kung san after ko to mapanood, I wish na ganyan ako kamahal ni Bert nyahahaha!)

10) My Love Patzzi(ang katatapos ko lang panoorin last weekend...bida ulet c Kim Rae Won hehehe! Kim Jae Won ng Wonderful Life at ung girl dun sa koreanovela dati ng ABS na pang-11am. eto ung series na kakaiba ang ending...hahaha! labo kng sino tlga nakatuluyan...the story of an evil girl but so nice tlga na tanging 2 lalaki lang nakakaintindi sa kanya and her friend na known to be nice pero cunning tlga. Two childhood friends who compete to each other but the other one always stole the happiness of her friend which turned the other girl to be bad.)

Taiwan nobela naman...charaaannnnnnnn!

1) It Started With a Kiss - hehehe! common lang story nito pero nakakatawa at nakaka-inlove... can't wait for the part 2.

2) Love Contract - si Ariel Lin ng ISWAK pa rin ang bida, pinalabas din to sa QTV pero so so lang ang kwento.

Marami pa yan eh d ko na matandaan. A Love To Kill(Rain), Save the Last Dance, Princess Lulu(Si Vivian ng Lovers in Paris) at Forbidden Love(bidang babae sa Love Story in Harvard) pero sa TV ko lang yan napanood. Hehehe! Kung mapapansin nyo wala yung ibang mga kilalang series pag mejo pangit kc dubbing feeling ko d na rin maganda. Gus2 ko kc maemosyon din ang boses. Hahaha! Yung tipong feel na feel mo ung sinasabi ng casts.

Ang pangit lang sken pag nanonood ako ng mga series, nagiging idealistic ako maxado. Dati sa pocketbuk ako adik, pero tinigil ko na nung lumabo mata ko. Sa kapapanood ko ng mga ganitong palabas, i wish na sana ganyan din ang kwento ko na, yung guy na magmamahal sken ganyan din. Hahaha! At ang pinakamalala, inaaway ko c Bert lagi after ko manood. Hahaha! For almost 1 week high pa rin ako nyan sa pinanood ko at kadalasan dala ko pa hanggang sa panaginip ko. ADIK tlga. Ang series na pinapalabas ng months sa TV 2-4days ko lang pinapanood. Hehehe! Expert na nga ako sa pagbabasa ng subtitle na bali-baliko ang English. Example "It is not your falsely." Ano napapala ko? Wala! Hehehe! sandaling kilig at tawa at iyak na nagpapamugto pa ng mata ko. Nyahaha! At kahit napanood ko na sa DVD susubaybayan ko pa rin yan sa ABS-CBN.

To My Valentine

WARNING: This entry is somewhat cheesy pero since uso naman yan this day, pagbigyan nyo na ako. Pero bago yan let me greet you a very HAPPY VALENTINE's DAY!
I made a poem inspired by Mellow Myx(Your Choice Your Music) for my Valentine.

Precious friends and families, I possess
As if God handed me silver platters
So blessed, so simple, so happy
Who could tell a single space is empty

I have an unrequited love, "God help me!"
Changed my heart if we're not meant to be
My prayers, God didn't ever heard
Sent a man not my type instead

I try not to fall so suddenly
Deny and fight my destiny
But God works miraculously
I find myself enjoying his company

Love is in the air, I couldn't breathed
So afraid, to risk or not to risk
Finally, I put my heart in his care
Slowly if not completely fears disappear

My life turns upside down
I lose faith, I demand a lot
It saddened and tore you apart
Still you understand and hold me tight

You're my bestfriend as well as my clown
Make me laugh whenever i frown
You complete me it's so true
That's the love I found in you

Now it's 29 months and 3 days
Since my heart had it's biggest twist
To witness many relationships fell, we feared
"Please don't! God guide us!", we prayed

Thanks for filling that empty space
For putting my heart in the right place
This Valentine, no expensive gifts bought
Just a poem more precious than a gold.

Two Unforgettable Bondings in a Day

(It may be late to write this entry but I still want to put it here.)

Feb. 01, 2008. A busy day for me. Busy sa work but I still have these 2 unforgettable bondings with my officemates sa unang araw ng Buwan ng mga Puso. Hmmm, "love is in the air" ika nga sa ganitong buwan. Pero sa panahong ito, indi ganun ang nangyayari. Coz, that day, I witnessed some relationships had broken. That day, I've done my calling before the two main events happened. I missed to do it but God gave the tasks to me again.

2:30 PM, @ Starbucks sa tapat ng Podium. It was only 30min after I have taken my lunch but my officemate asked me to take a break. Eto ang pangalawang beses na nagpunta kami ni Frangy sa coffee shops to share stories and burdens to each other. I would not tell the details ng mga pinag-usapan nmen kc magmumukha na namang nobela ang entry ko. Hahaha! Eh knowing the readers, tamad magbasa ng mahahabang entry lalo pa't d nmn comedy at nakakatawa ung nakasulat. Salamat sa walang sawang pagtitiwala kaibigan. Echoz! Kahit magastos magkaproblema pero talagang mas ok mag-usap sa coffee shop(pasimpleng pagpromote sa mga coffee shops hahaha!). Yaan mo next time ako naman ang taya. Pramis yan at walang halong eklavu! Hahaha!

ang mga piping kaibigang nakinig sa amin sa loob ng isa't kalahating oras

6:45 PM @ SM Megamall Cinema 11. Ako, Jheng at Jho ay nagkasundong manood ng P.S I Love You starring Hilary Swank and Gerard Butler. Bihira po ako manood ng English movies lalo pa pag indi cartoons. Pero dat tym na-engganyo akong manood kc

• never pa tlga ako nagkaron ng all-girls bonding simula nung naging kami ni Bert(as if nmn bago naging kami may mga ganitong event hahaha!)
• mejo tinopak pa ako ng konti kc nga d ako susunduin ni Bert. So para mawala paghihimutok ko kelangan ko idivert ang aking atensyon.
• maxado kaming nahook sa trailer at sa mga reviews sa movie lalo pa sa phrase na to "sa mga manonood wag kau magdadala ng panyo, twalya dapat kc sobrang nakakaiyak ang movie" (d yan ung exact words basta ganyan) at nacurious nmn ang mga lola

ayan nasa loob na kami. Nung una mejo boring pero nung namatay na si Gerard Butler, ayan na bumalong na ang napakadaming luha sa mata namin. Na tipong nauuna pang bumagsak bago pa makadampi ang panyo skeng pisngi.

Singhot!!! (yan lagi maririnig mo smen tatlo)

Ito tlga ang movie na nagpapatunay na mali ang phrase na "Till death do us part". Sino ba d mapapraning kng patay na ung asawa mo pero sa loob ng isang taon may letters ka natatanggap mula sa kanya para mapaayos at matanggap mo ang pagkamatay nya. Ayan natapos na ang movie, black screen na at bukas na ang ilaw sa loob ng sinehan pero d pa rin kmi umaalis sa upuan. Iyak pa rin, punas ng luha sa kaliwa't kanan, tatawanan nmen ang isa't isa habang mabilis na dumadaloy smeng mga pisngi ang masaganang luha. Mukha kaming baliw! Hahaha!

at eto ang resulta ng panonood ng P.S I Love You(tngnan nyo ang aming mga mata)

Kung Hei Fat Choi

What's so special this 2008 Chinese New Year? Wala naman. Joke! Hehehe! Actually I can tell you some reasons coz this year is different from the previous Chinese New Years.

• For the first time, nakakita ako ng Dragon Parade. Yihiiii! Dati kc sa boob tube ko lang nakikita yun but just this morning, I saw one in the lobby of the Orient Square building. Sad to say, I don't have a camera and I was the only one watching without a digicam or a celfone w/ cam.
• Since Anne wasn't here anymore, nobody will give me a fortune cookie. Waaah! I miss you Anne.
• Papa put 2 horse' sacks on our doorstep. Hehehe! Paswerte daw yun sabi ng amo nyang Chinese.
  
• Papa didn't bring any tikoy this year. Hehehe! Wala na kasi kaming ref baka daw masira.
• This is my year, Year of the Rat!

Ayun lamang! To everyone, KUNG HEI FAT CHOI! May all the luck and blessings you deserved, be with you.

I Found Mr. Crush

As of February 05, 2008, while reading the "Friendster Update" email notification, I saw one of my HS classmate. She added new photos so I visit her site and I was shocked.

"OMG!!! Familiar xa...hmmm, si Mr. Crush? Boyfriend ni Miss Classmate B?"

Si Miss Classmate A yung GF nya nung HS pa kmi pero ngaun si Miss Classmate B na. Hehehe! I continued browsing my classmate's profile and on her featured friends I found the same primary pic on her site.

CLICK!

Ayan na, OMG! sya nga yun. Well naexcite ang lola nyo na natatawa kc matagal ko na po xang d nakikita kahit san. Almost 8yrs na rin wala akong balita mapa-picture man, mapa-tsismisan o kahit ano. Wala pa rin nagbago sa kanya except ciempre mejo nagmatured ng konti.

Cge eto ipapakita ko na xa. Well, masaya lang balikan ang nakakatawang kwento nung High School. D mo kc iisipin na nagawa mo yun before or naramdaman mo un or bkit nagkagus2 ka sa kanya noon. Hehehe! Parang pag babalikan mo yung nakaraan, mukha ka palang baliw noon. Hahaha!

High School Love Story

...8 years ago...

Pababa ako ng hagdanan ng Sorsogon National High School sa bilding ng 3rd yr at 4th year(ciempre d mapipicture-out ng mga friends kong taga-Manila kc never nila alam kng ano hitsura ng skul ko dati). Ako'y isang mataba at mahiyaing estudyante sa campus so lagi ako nakatungo maglakad at nagmamadali pa. Tapos sa miminsang pagtaas ko pa ng mukha, nakita ko ang isang lalaking para sken ay napakamacho at gwapo(tall, dark and handsome...parang sa mga nababasa ko sa pocketbuk). Nawala ang puso ko sa kinalalagyan. Tumalon at indi ko alam kng san napunta.(yuck! corny!) Pero deadma kunwari.

...after several days...
Nakita ko ulet xa kasama nung isa sa mga nanliligaw sa kaklase ko dati. Inobserbahan ko xa ng palihim. Section 3 pala xa habang ako naman ay nasa section 1.

"hmmm, tahimik at ngumingiti lang xa...ano ba yun? indi ko man lang marinig magsalita."

Isang gabi, pauwi na ako galing sa pamimili sa Robertson, mag-isa lang ako naglalakad pero andami-daming tao kong nakakasalubong kc uwian na ng ganung oras. At mula sa malayo natanaw ko si Mr. Crush.

Dug! Dug! Dug! sabi ng puso ko...josko! nagpanic na nmn ang lola mo. "babatiin ko ba xa? ngingitian ko ba xa? or deadma lang....waaah! palapit na xa" feeling ko nang mga oras na yun tumigil lahat ng gumagalaw sa paligid ko at kami lamang ang naglalakad. (walang halong eksaherasyon to ha...pramis!)

Ano na ngyari? Wala pangiti na ang lola mo pero binaling nya sa iba ung tingin nya nung makakasalubong nya ako. Waaaaahhhh! hurt ako! d man lang nya ako pinansin. "eh cno nga ba nmn ako para pansinin nya" grrr!

Dumaan ang mga araw, Ako'y laging palihim lamang tumitingin at walang nakaalam sa mga kaklase at kaibigan ko. Indi ko kc ugali magsabi lalo pa't alam kong mapapahiya lang ako.

Hanggang sa dumating ang DAMATH contest. Lahat kami pinasali ng aming guro sa matematika at ako ang nanalo para makipagcompetisyon sa ibang section. Marami ang sumali pero dala-dalawa lang ang lumalaban. Kung sino manalo xang lalaban sa nanalo dun sa kabilang grupo. Masayang-masaya ako ng makarating ako sa finals.

"Ang maglalaban para sa final round ay Section 1 at Section 3. Magsipunta na sa unahan ang mga maglalaban."(syempre bikol ang language)

Clap! Clap! Clap!

"OMG!!! C Mr. Crush ang kalaban ko?! Josko! Ano gagawin ko? Kelangan ko manalo para maimpress xa sken. No matter what kelangan kong manalo!!!"(nelda in panic mode...nagbablush pa) "Nelda inhale exhale! Kaya mo yan" sabi ng maliit na tinig mula sa aking isipan pero halos d ko na yun marinig sa lakas ng tibok ng puso ko.

Nagsimula na ang laro. Shake hands. "Nyaaak! Nakakahiya nagpapawis kc ang kamay ko." Tumagal na ang laro at malayo na agwat ko sa kanya. Yehey! Mapapansin na rin nya ako kc matatalo ko xa. Buong game nakatungo lamang ako. Nung patapos na tsaka ko xa tiningnan, eh tumingin din xa sken. "Ngaaak!" (kaba kaba kaba) tumira ako yes! isa na lang chip nya ako 3 pa.
Laking gulat ko nung bigla xang tumira at pinakain sken ang napakataas na positive chip laban sa pinakamababa kong chip. Waaaaaah!!! D ko napansin na d ko pa pala naititira ung pinakamababang chip. To make the long story short, natalo po ako. :(

"Congrats! tooottt!" (syempre d ko sasabhin name baka mabasa ng mga dati kong kaklase eh) "pasalamat ka d ko napansin un..hehehe!"(feeling close nmn ako!)

"Nice game! Muntik mo na ako matalo. Salamat." -Mr. Crush
(shake hands. blusshing na ako kaya tumalikod na ako bitbit ang DAMATH board ko)

Lutang pa rin ako naglalakad sa gitna ng lawn ng skul nmen ng maya maya...

"Nelda!!!"

"Huh?! Cnu tumatawag sken?"

Paglingon ko si Mr. Crush tumatakbo papalapit sken. OMG! ano kaya ngyari?

"Kaynano?" (bkit sa tagalog)

"Nice to meet you pala. Sabay na ako pabalik."

"Nice to meet you din. Hehehe! Cge."

Josko! Para gus2 ko na magevaporate. Buti na lang dumating ung isa nyang kaklase. kaya sabi ko

"Inot na ako." (Mauna na ako)

"Cge. Ingat"

"Ingat man."

Lakad na ako pero d ko napigilang lumingon. Ehehe! Huli kaw! D pa pala sila nakakaalis buti na lang nauna xa kumaway. Kumaway na rin ako.

Simula nun pag nakakasalubong ko xa sa daan, same pa rin tumitigil pa rin ang mundo ko pero d na nya ako deadma. At nung graduation ball na nmen, buti na lang naisipan ng kaklase kong kuhanan kmi ng litrato. By the way, never kaming naging close friend. Ngiti lang tlga ang batian namen.

...isang buwan ang nakalipas...
Nabalitaan ko na lang na boyfriend na xa ng isa sa mga kaklase ko. Hayyyz.

Why ko naisipan na magkwento ngaun? Kc nakita ko ung picture nya kagabi habang inaaus ko yung mga litrato ko nung Hiskul.

Katatakutang Bloopers

Ok cge break muna tau sa mga madrama kong post. Hahaha! This time, isishare ko naman ang nakakatakot na bloopers na nangyari sken. Dalawang pangyayari, magkaibang lugar, but same response to stimuli... hahaha!
SCENE 1:
Setting : Sa elevator sa Orient Square last Dec 2006 at 2am
Cast : Ako at isang nagtatrabaho sa 28th floor
Story :
OT kami nun sa SSL Mastercard Certification Project at 2am na kami natapos. Since nasa baba na si Bert at hinihintay na ako, nauna na akong bumaba sa mga teammates ko. Takot man ako mag-isa sa elevator at kahit na napaparanoid ako habang inaantay ko magbukas yung elevator, nagtapang-tapangan pa rin ako.

Ding!!!

Hay salamat nagbukas na sana may kasama ako sa loob. (nyaaaah!) walang tao...(Nelda natatakot mode) ayan pumasok na ako at nakayuko lang ako kc ayoko tumingin sa salamin baka kc may makita akong d ko magugustuhan....

"Lord guide me please...ayoko ko po makakita ng multo! Sana may pumasok na empleyado sa ibang floors."

By the way, mahaba pala buhok ko nun tapos nakapants akong maong at puting shirt.

Ding!!!

"Hay salamat! May makakasama na rin ako."(hinga maluwag) "OMG!!! Ba't walang tao?"
Suddenly i heard na may tumatakbo at Hayyy, buti na lang meron so umusog na ako sa dulo.

"Nyaaahhh!" (si Manong lalaking-lalaki tingnan at may hawak pa na payong na mahaba.) Napatda nung nakita nya ako. In short, nabading si Manong nung nakita ako.

WHY??? natakot xa sken. Hahaha! d ko mapigilan tumawa sabay tingin sa sarili ko sa salamin. Wala nga namang kakulay-kulay mukha ko. Walang make-up, so plain at nung nakita nya ako nakatungo pa ako. Sino nga naman d matatakot sken? At nakaputi pa ako nun at wala man lang ka-style-style sa buhok ko.

Manong: "Sorry Miss!"(tawa ng mahina) "d ko kc in-expect na may makakasabay pa ako sa elevator ng ganitong oras."
Nelda: "Ok lang po un!"(d ko na napigilang tumawa ng mahina)

SCENE 2:
Setting : Sa overpass ng along Julia Vargas Ave and cor Emerald Ave., kanina 10:30am
Casts : Ako at si Manong
Story :

"Gosh! Ang hangin naman, may bagyo kaya?" Hawi ng buhok dito hawi doon ang ginagawa ng mga taong naglalakad. Ayan, d kinaya ng ipit ko ung lakas ng hangin so bumagsak sa mukha ko yung kulot kong buhok.

"Grrr! Ang dami ko pa naman dala dagdag pa tong buhok na to." Pababa na ako ng hagdan so ciempre nakatingin ako sa baba. Hawak sa side kc nakasandals na may takong ang lola mo. So free ang mala-cheez curlz kong buhok na sumunod sa hangin.

"Whhooooossssh!" (ayan wala akong nagawa nang dalhin ni Hangin ang buhok ko sa harapan ko)
Nasa last step na ako ng maisipan kong may hawiin ang buhok ko.

parang ganyan pero mas magulo pa ata jan

"Hahahahahaha!" bkit ako natawa? Kc si manong na napadaan sa gilid ng overpass, Gulat at napatigil at nakatingin sken. May nagulat na naman sa hitsura ko. Cguro mga 3sec na natigilan xa at ako'y dali-daling umalis na natatawa. Josko!!!

Pagdating sa opis pinansin ni Kamil at Frangy na gus2 nila ung buhok ko ngaun. Gus2 nilang magulo ang buhok ko kaya kinuwento ko sa kanila ang ngyari kanina. Hahaha!

Ayun wala lang, just a break! :))

At habang gumagawa ako ng blog na to nakarinig pa ako ng isang nakakatawang joke!

Ercel: Pano mo sasabhin sa babaeng maitim ang kilikili nya pero d mo sasabhing maitim?
Kamil and Peter: Paano?
Ercel: Miss kiwi ba ang deodorant mo?

Nelda,Kamil and Peter: Wahahahahahahaha!